Yöntemde demokrasi: Aleviler, Kürtler ve dindarlar...

Ali Bayramoğlu / YeniŞafak

Hareketli ülkeyiz... İki gün önce Alevi Çalıştay'ına katıldım. 5. Alevi Çalıştayı'ydı bu. Sivil toplum örgütleri, aleviler, akademisyenler, ilahiyatçılardan sonra sıra medyaydı.

AK Parti hükümetinin düzenlediği ya da hikâye ettiği iki çalıştaya katıldım.

İlki Polis Akademisi'nde yapılan ve gürültü koparan Kürt Çalıştayı'ydı. Bu çalıştayda İçişleri Bakanı Beşir Atalay da hazır bulunmuştu. Bakan söz almamış, ifade edilen farklı görüşleri not etmiş, tartışmaları dinlemişti.

5. Alevi Çalıştayı'na da Devlet Bakanı Faruk Çelik katıldı. Görüntü benzerdi, Bakan Çelik dinledi.

Bu dikkat çekici bir yöntem…

Derin toplumsal sorunlara, örneğin Kürt sorununa, Alevi sorununa el atma iradesinin ötesinde bir duruma gönderme yapıyor. Sorunları muhataplarıyla, en geniş katılım dairesinde, en önemlisi etkileşim içinde tanımlamaya ve çözüm aramaya yönelen bir tutum var ortada.

Bu, sıkça altını çizdiğimiz, önemsediğimiz bir siyaset biçimine, demokrat siyasete işaret ediyor.

Şöyle:

Bir soruna belli yük, tanım vermeden onu tüm ilgileriyle birlikte tanımlanma, sorunun çözümünün ne olacağını bu ilişkiler içinde bulma, en önemlisi belirsizliği sindirme, daha doğrusu keskin doğruları, onları işaret ettiği ideal çözümleri devre dışı bırakma…

Bu yöntem hem bugünü hem yarını kurabilecek, bir karşılaşma, yüzleşme, birlikte inşa etme yöntemidir.

“Şimdiki zaman” yöntemidir.

Ütopya ve değer kavgalarını değil, teması ve karşılaşmaları esas alan yöntemdir.

Elbet bu yöntemi layıkıyla uygulamak kolay iş değildir.

AK Parti'nin Kürt ve Alevi sorununa yaklaşımları da bu yöntemin saf ve ideal halini ifade etmiyor.

Ama yakınında dolaşıyor.

İlginç olan AK Parti'nin ve muhafazakâr siyasetçilerin bu yönteme belli bir düşünceden ya da gelenekten hareketle değil, el kol yordamıyla gelmiş olmalarıdır. İstişareden farklı olan, katılım sürecini öne çıkaran bu yöntem aslında belli bir pragmatizm çerçevesinde siyasetçileri yönlendirmektedir.

Dikkat çekici olan şu:

Alevilik meselesi, bu ülkede sünni bir bakışın yıllarca kâh dışladığı, kâh kendince imana getirmeye gayret ettiği bir gelenek olarak ele alınmıştır.

Toplum en sert ve vahşi karşılaşmaları ya da en kanlı olayları bu mesele etrafında cereyan etmiştir. 128 kişinin katledildiği, komşunun komşu çocuğuna kıydığı Maraş katliamı, ardından Çorum hala akıllardadır. Sivas Madımak olayı keza…

Bugün AK parti gibi bir siyasi parti tüm bu geçmişi “arkasına” koyarak, mevcut “dışlama ya da terbiye etme geleneğine” set çekmeye çalışarak Alevi meselesine yönelmektedir ve bunu altını çizdiğimiz yöntemle yapmaktadır.

Bunun öneminin farkına varmak gerekir…

En az Kürt siyaseti, bu siyasette izlenen yol kadar önemlidir, bu mesele ve benimsenen yöntem…

Sorunlara hemen, hızlı, birkaç paketle çözüm bulunmasını isteyen bir siyasi kültürde yaşıyoruz.

Somutçuyuz.

Ve bu durumumuz siyaset mekanizması tarafında sıkça kullanılır, palyatif tedbirler sorun çözümü ilan edilir.

Ne var ki, bugün hızlı, tek taraflı “paket” mantığı karşısında zamana yayılmış, karşılıklı konuşma üzerine dayalı bir “süreç” mantığı galebe çalmaktadır…

Bu durum salt usule ilişkin görünse bile, esası önemli ölçüde etkilemektedir.

Sadece bu süreçlerin varlığı bile kendi başına bir siyasettir, üstelik toplumsal açıdan “kurucu siyaset”tir.

Türkiye bir yanda bu gelişmelere tanıklık yapıyor, diğer yandan siyasi temizlik istikametinde sert bir kavga yaşıyor.

İkisi de önemli…

İkincisi toplumsal bir dirilişin gerekli koşulu, birincisi ise yeterli koşuludur…

Ali Bayramoğlu

<!--

var prefix = 'ma' + 'il' + 'to';

var path = 'hr' + 'ef' + '=';

var addy3443 = 'alibayramoglu' + '@';

addy3443 = addy3443 + 'tnn' + '.' + 'net';

var addy_text3443 = 'alibayramoglu' + '@' + 'tnn' + '.' + 'net';

( '' );

3443 );

( '' );

//-->n

<!--

( '' );

//-->

<!--

( '' );

//-->

YENİŞAFAK - 13 Kasım 2009 Perşembe