İsmail Cem ÖZKAN
2 Temmuz, unutulmayacağını Sivas caddelerini dolduranlar kanıtlamış oluyorlar... Peki, 2 Temmuz acısından beslenenler ne olacak? Bu olayı da ticarete dökenler oluşmaya başladı, sanırım yakında Madımak Oteli maketini de satarlar... Her şeyin ticaret gibi gören zihniyet, acıları paraya vb gibi şeylere dönüştürmek için ne kadar çok hazırlık yapmışlar!
Bu acı düştüğü yeri yakmadı, tüm insanlığı yaktı...
Bu acı sadece bir ırkın, dinin, mezhebin acısı değildir, insanlığın acısıdır...
Bu acının yaşandığı zaman diliminde kimler savcı, kimler avukat, kimlerde görgü şahidi olup da, ben görmedim, suçsuzum dediklerini biliyoruz...
Tarihi olduğu gibi kabul edebilmemiz için, tüm belgelerin, bilgilerin bir yere toplanması ve en objektif olarak insanlığa sunulması gereklidir...
Sivas yangınında ölen, öldüren ve parmağı olanların isimleri yayınlanmalıdır...
Orada olmayan ama oradaymış gibi anıları pazarlayan asalakların var olduğu yapılan paneller ile ortaya çıkmaya başlamıştır...
Bu sorunu sadece Alevi sorunu gibi görüp, Aleviliğin para eder konuma gelmesi için çaba harcayanlarında varlığını yok saymayalım...
Kısaca 2 Temmuz, gün geçtikçe daha doğru tanımı yapılması gereken konuma gelmiştir.
Duygusallığı para dönüştüren asalakların ortaya çıktığı bir dönemi yaşamaya başladık...
Bu acılar üzerine beste besleyenler, bestelerini pazarlamak için plakçılar çarşısında dükkan dükkan dolaştıklarını, yapılan etkinliklerde; acıları dillendirdikleri için para talep edenleri tanımamız gereklidir... Bunlar acılar üzerine çöreklenen akbabalardan farkları yoktur ve içimizdeki akbabaları tanıyalım, tanıştıralım ve çevremizden uzaklaştıralım...
Düğünlerde bile, acıların seslendirdiği türkülere göbek atanları suçlamayalım, o türküyü orada seslendirenleri bilelim… Çünkü toplum algıları öyle oynanıyor ki, bir katliamın anlatıldığı türkülerde bile göbek atar hale geldik… Bu algıyı oluşturanları anlamak ve acıların gerçek sesini ortaya çıkarmak için bütün bilgilerin ortaya serilmesi gereklidir…
Kan ile para kazanmayı normalleştirilen bu çıkmaz sokaktan çıkmak gereklidir.
Ölenler bizim değerlerimizdir, peki ölenlerin mezarları nerede kaç kişi biliyor, kaç kişi bu mezarları ziyaret ediyor?
Söz de değerlerimiz olmaktan çıkarılmalıdır… Özde değerlerimiz olduğunu tüm insanlığa ilan edilmesi gereklidir…
2 Temmuz günü yapılanları ve girişilen katliamı tüm insanlığa anlatmak gereklidir. Oraya sadece aleviler değil, tüm dünyanın değişik yerlerinden, kültürlerinden insanların buluşacağı güne dönüştürmek gereklidir…
O günü, o kara ve dumanlı günü, alevlerin canları içine aldığı günü, insanlığın acısının günü olduğunu tüm dünyaya evrene haykırmak gerekiyor...
KAYNAK : Alevihaber.com - 1 Temmuz 2010