Şunda bir güzele gönül düşürdüm
Çıkıp karşısında duramıyorum
Benimsin demeye diller dolaşır
Yare hasbıhalim diyemiyorum
Güzeller içinde bellidir şanın
Aslın melek midir yeşildir donun
Bir karış gerdanın püskürme benin
Rakam dökme ile sayamıyorum
Yeşil çimen ile donandı dağlar
Kırmızı gül ile zeyn oldu bağlar
Yüzüm güler amma gözüm kan ağlar
Halimi ellere diyemiyorum
Ortadır kameti incedir beli
Bahçede açılır şol taze gülü
Özge canım için bir dudu dilli
Pek lazım amma bulamıyorum
Karacaoğlan der dengi dengine
Çuhalar geydirdim çifte benlime
Bir bade doldurdu sundu elime
İçtim amma sarhoş olamıyorum
Karacaoğlan
Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.421