Şu geniş dünyaya sığmayan gönül
Şimdi bir odaya kapandı kaldı
Bir dakka bir yerde duramaz iken
Oturduğu yerden kalkamaz oldu
Hani o gençlikte çağlayan gönül
Gahi gülüp gahi ağlayan gönül
Güzeller köşkünde yaylayan gönül
Gönül yaşar amma ümitler öldü
Elveda gençlikte geçen günüme
Ezirail el atıyor canıma
Yanarım gençlikte o zamanıma
Acı tatlı günler hep hayal oldu
Nerde gençlikteki geçen çağlarım
Sustu bülbül gazel döktü bağlarım
Her gün hatırlarım her gün ağlarım
Veysel ağlamanın zamanı geldi
Aşık Veysel
Şarkışla
Dostlar Beni Hatırlasın - Aşık Veysel, Hayatı ve Bütün Şiirleri, İnkılâp Yayınevi - 2001, s.48