Bıçak kemikte
Eti geçti duydun mu?
Duymadıysan duy be artık
Her yıl olduğu gibi bu yılda oruçların tutulmasıyla beraber birçok canımız işinden oluyor ya da işini kaybetmemek için sabah kavatlısını yaparak işe gidiyor. Peki ya gençlerimiz onlar bunun ne kadar bilincindeler ya da anne ve baba olarak biz onları ne kadar bilinçlendiriyoruz. Örneğin çalıştığım firmada iki ay içerisinde Alevilikle ilgili birçok tartışmayı yürüttüm. Fakat bu firmada 18 yaşında gündüz çalışan gece okuyan birde kızımız var. Onun alevi olduğunu biliyor onunla ilgileniyordum. Oysa o uzak duruyordu. Fırsatını bulunca ona internette sitemizi açarak gösterdim. Önce kafası karıştı. Sonra sorular sordu. Sorduğu soruların yanıtını alınca da sevindi. Neden benden uzak durduğunu sorduğumda da lisedeyken alevi olduğu için arkadaşları ve öğretmenleri tarafından horlanmış ve aşağılanmıştı. Bu gördüğü baskıyı ailesine yansıtınca da destek bulmamış ve okuldan soğuyup içine kapanmıştı. Bu olaydan sonra ona alevi olup olmadığını sorduklarında inkâr etmiş. Bu yıl onu ikna ettim. 3 yıldır tuttuğu ramazan orucunu bu yıl tutmadı. Bu örnekleri çoğaltabiliriz. Suç bu duruma gelen gençlerin mi? Yoksa ailelerin mi? Düzenin bize dayattığı zorunlu din derslerinde sesimizi yükseltelim. Yükseltelim ki çocuklarımız yozlaşmasın.
SEVGİLİ ANNE VE BABALAR;
Bu bir annenin çığlığıdır. Bunlar bizim çocuklarımız. Yitip gitmelerine izin vermeyelim. Biz ailelerimizden kendi kültürümüzü öğrendik onu kendimize rehber edindik. Ve gittiğimiz her yerde de kültürümüzden ve inancımızdan taviz vermedik. Pişman değiliz. Çocuklarımız bizim geleceğimizdir deyip kendimizi avutmayalım. Onları bugünden kendi kültürümüzle yetiştirmezsek yarına dair hiçbir geleceğimiz olmayacaktır. Onlara kültürümüzü doğru kavratmazsak, onları, bizler düzenin asimilasyon politikasına itmiş olacağız. Gelin işte sokakta ve okulda biz aleviyiz diye haykıralım. Bizim cesaretsizliğimiz katillerimize cesaret vererek bugüne kadar katliamlarla gelen düzenin sahipleri artık asimilasyon politikalarıyla geliyorlar. Bu politika belli yerlerde başarıya ulaşmış olsa da ama yinede geç kalmış değiliz. Bundan 20 yıl önce gidecek kurumlarımız yokken şimdi Pir Sultan gibi örgütlüğümüz var. Gelin bu örgütlüğe güç verelim. Geleceğimizi kaybetmeyelim.
2004’te çalıştığım iş yerinde işverenim asimile olmuş Kürt bir iş adamıydı. Kürt kimliğimi ve alevi inancımı savunduğum için işten atıldım. Bu ülkede bir kadın bu savunmayı yapıyorsa tehlikelidir dedi. 2007 yılında da AKP alevi açılımının boşa çıkacağını, pirimizin itlerinin yemediği, işçilerin alın terinde çalınan bu haram yemeği Alevilerde yemeyecek dediğim için yine işten atıldım. Aç kalmadığım gibi onurum olan alevi kimliğimi de savunmuş oldum. Benim değil onların morali bozuldu. Gelin hoşgörüyü “incinsen de incitme” anlayışını kendi içimizde işleyelim. Geleceğimizin aydınlık olmasını istiyorsak pirimizin yolunda ilerleyerek çocuklarımız için mücadele edelim.
HAYDİ HAYKIRALIM;
ZORUNLU DİN DERSİNE HAYIR
Şehriban TELEK
PSAKD Eyüp Şube Yönetim Kurulu Üyesi
Alevihaber.com - 11.09.2008