Pir Sultan Abdal, yedi yaşında iken gördüğü düşünde, Hacı Bektaş Veli’nin elinden dolu içmiş ve avucundan yayılan ışığı görmüştür. Böylece girdiği yoldan hiç dönmemiş ve idamı da bu yüzden olmuştur.
[caption id="attachment_25326" align="aligncenter" width="599"]
Rivayete göre Hacı Bektaş Veli’nin Pir Sultan’a söylediği söz; “Oğlum, bundan sonra senin adın Pir Sultan olsun. Adın dört bir yana yayılsın. Sazının üstüne saz, sözünün üstüne söz gelmesin. Tanrı senin yardımcın olsun. Adını ben verdim, ömrünü tanrı versin.”
ALÇAKTA YÜKSEKTE YATAN ERENLER
Alçakta yüksekte yatan erenler
Yetisin imdada aldi dert beni
Basimi alip hangi yere gideyim
Gittigim yerlerde buldu dert beni
Oturup benimle ibadet kildi
Yalan söyledi de yüzüme güldü
Yalin kiliç olup üstüme geldi
Çaldi bölük bölük böldü dert beni
Üstümüzden gelen boran kis gibi
Yavru sahin pençesinde kus gibi
Seher çagi bir korkulu düs gibi
Çagirta çagirta aldi dert beni
Abdal Pîr Sultan’im gönlüm hastadir
Kimseye diyemem gönlüm yastadir
Bilmem deli oldu bilmem ustadir
Söyle bir sevdaya saldi dert beni
BENI GÖRÜP YÖNÜN ÖTE DÖNDÜRME
Beni görüp yönün öte döndürme
Yine gitmez meylim sendedir sende
Yikip hilâl kaslariini yere indirme
Günah sende degil bendedir bende
Seker vardir dudaginda dilinde
Arzumanim kaldi gonca gülünde
Sen bir padisâhsin hükmün elinde
Senin ile dâvam sendedir sende
Sensiz çikip yaylalari yaylamam
Engeller içinde sirrin söylemem
Çok günah isledim inkâr eylemem
Ik’ellerim kizil kandadir kanda
Nice beyler ile gezdim yoruldum
Kan bulanik aktim duruldum
Sencileyin çok güzele sarildim
Dahi sevgin candadir canda
Pîr Sultan Abdal’im böyle deyiptir
Âsiklar güzeli sevegeliptir
Bir güzel sevmeyle kanli m’oluptur
Kellem terkidedir yandadir yanda
BEN DERVISIM DIYE
Ben dervisim diye gögsün gerersin
Hakk’i zikretmeye dilin var midir
Sen kendini görsene ilden n’ararsin
Hâli hâl etmeye hâlin var midir
Birgün balik gibi aga sararlar
Mürsidinden rehberinden sorarlar
Tütsü yakip köse köse ararlar
Ben ariyim dersin balin var midir
Dertli olmayanlar derde yanar mi
Tahkik dervis ikrarindan döner mi
Her bir uçan gül dalina konar mi
Ben bülbülüm dersin gülün var midir
Pîr Sultan’im senin derdin desilmez
Derdi olmayanlar derde düs olmaz
Mürsidsiz rehbersiz yollar asilmaz
Mürsid eteginde elin var midir
BIR GÜZELIN ÂSIKIYIM
Bir güzelin âsikiyim erenler
Anin için tasa tutar el beni
Gündüz hayalimde gece düsümde
Kumdan kuma savuruyor yel beni
Reyhanini devsir devsir dest’eyle
Ben deliyim ögüt verip pest eyle
Düsmanimi el yaninda dost eyle
Bir gececik mihman eyle al beni
Ak gül olsam al yanaga sokulsam
Gülâb olsam ak yüzüne saçilsam
Kölen olsam pazarlarda satilsam
Kölem deyü ak sinene sar beni
Pîr Sultan Abdal’im gamzeli oltur
Hezaran sinemde yaralar çoktur
Benim senden özge sevdigim yoktur
Inanmazsan ol Allah’a sor beni
BU YIL BU DAGLARIN
Bu yil bu daglarin kari erimez
Eser bâd-i sabâ yel bozuk bozuk
Türkmen kalkip yaylasina yürümez
Yikilmis asiret il bozuk bozuk
Kizilirmak gibi çagladim aktim
El vurdum gögsümün bendini yiktim
Gül yüzlü ceranin bagina çiktim
Girdim bahçesine gül bozuk bozuk
Elim tutmaz güllerini dermeye
Dilim tutmaz hasta hâlin sormaya
Dört cevabin mânasini vermeye
Sazim düzen tutmaz tel bozuk bozuk
Pir Sultan’im yaratildim kul diye
Zalim pasa elinden mi öl diye
Dostum beni ismarlamis gel diye
Gidecegim amma yol bozuk bozuk
BIR NEFESCIK SÖYLEYELIM
Bir nefescik söyleyelim
Dinlemezsen n’eyleyelim
Ask deryasin boylayalim
Ummana dalmaya geldim
Ask harmaninda savruldum
Hem elendim hem savruldum
Kazana girdim kavruldum
Meydana yetmeye geldim
Ben Hakk’in ednâ kuluyum
Kem damarlardan biriyim
Ayn-i cem’in bülbülüyüm
Meydana ötmeye geldim
Ben hak ile oldum asna
Kalmadi gönlümde nesne
Pervaneyim atesine
Oduna yanmaya geldim
Pîr Sultan’im yeryüzünde
Var midir noksan sözümde
Eksiklik kendi özümde
Dârina durmaya geldim
EMEK ÇEKTIM
Emek çektim bir ev yaptim erenler
Yine bu güzele bildiremedim
Bahar geldi çiçek bitti ot bitti
Toprak güldü tasi güldüremedim
Yüregimde belli belli yaralar
Seytan kalbin almis gözün köreler
Hakk’in niyaz eylemeye âr eyler
Egilip bir secde kildiramadim
Hû demine bir ikrari güdenin
Tu yüzüne ikrarindan dönenin
Pîr Sultan’im münafigin nâdanin
Gönül aynasini sildiremedim
GEL BENIM SARI TAMBURAM
Gel benim sari tamburam
Sen ne için inilersin
Içim oyuk derdim büyük
Ben anin’çin inilerim
Koluma taktilar teli
Söyletirler bin bir dili
Öldüm ayn-i cem bülbülü
Ben anin’çin inilerim
Koluma taktilar perde
Ugrattilar bin bir derde
Kim konar kim göçer burda
Ben anin’çin inilerim
Gögsüme tahta döserler
Durmayip beni oksarlar
Vurdukça bagrim deserler
Ben anin’çin inilerim
Gel benin sari tamburam
Dizler üstünde yatiram
Yine kirildi hatiram
Ben anin’çin inilerim
Sari tamburadir adim
Göklere agar feryadim
Pîr Sultan’imdir üstadim
Ben anin’çin inilerim