Neylersin (Bazen Acı Dinmez) - Yusuf Hayaloğlu

Bazen acı dinmez bazen de yağmur
Sevgilim gülümse her şey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız neylersin

Bir gün bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa sadece o hüzün kalır
Sen de anladın ki yapa-yalnızız
Buluşmamız yasak
Görüşmemiz uzak
Devrilmiş kadehler gibi dönüyor başımız
Neylersin

Ah güzelim
İncinmiş bir sesi vardır yağmurun
Yanaklarına vurduğunda hissedersin
Ve bir veda sözcüğü saçlarına
Titreyen bir öpücükle dokunduğunda
Bu anı dondurmaya yetmez nefesin
Bir film sahnesi gibi
Akar gider ayrılık
Neylersin

Biz zaten hiçbir romanda
Kendi hayatımıza rastlamadık
Bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı
Ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağışlamıştık
Biz hayata dair
Hiçbir yanlış yapmamıştık
Neylersin

Biz bu sonucu haketmedik
Hayır etmedik
Ömrümüz bu talana layık değildi

Bazen acı vurdu bazen de yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz
Hiç büyümedi gülümüz
Bizi yalnızca akşamlar kucakladı
Biliyorsun
Sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz

Bir gün bu öykünün sonuna gelince
Ansızın desem ki hoşçakal canım
Unutursun
Mecburen unutursun
Yıldızlar söner bu aşk da biter
Bazı gün hatırlayınca sessizce ağlarız
Neylersin

Ah bebeğim ah
Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının
Dudaklarına sızınca farkedersin
İçindeki vurgun aşklar mezarlığında
Ayrılık ölümden üste yazılınca
Gideni durdurmaya yetişmez sesin
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıklar
Neylersin

Biz zaten hiçbir sinemaya
Tam vaktinde yetişemedik
Bütün vapurlar bizden önce kalkmıştı
Ve bütün biletler biz gelmeden satılmıştı
Boşuna telaşlarda yorduk günlerimizi
Oysa Nuh'un Gemisi'nde bile
Bize yer kalmamıştı
Ve hiçbir mutluluğa adımız kaydolmamıştı
Neylersin

Biz bu aşkı sürdüremezdik
İnan sürdüremezdik
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi

Bize hep acılar kaldı bize hep yağmur
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın

Yusuf Hayaloğlu