Geçen gün hastane koridorunda "ölüm döşeğinde olan hastalarına Kur'an okuyan bir grup insan" gördüm. Üç tane körpe kız sanırım babalarının ölmemesi için dua ediyorlardı. Anneleri de eline aldığı kutsal metni okuyordu.
Bende "temennim sevdiğiniz kişi Hakk‘a yürümez" diyerek onlara içten içe katıldım akabinde uzaktan uzağa acılarını paylaştığım bu insanların davranışı, bende "rüşvet" düşüncesi çağrıştırdı. Çünkü, onlar: "Allah'ım, sevdiğimiz insanı bizden alma, gönderdiğin kitabın ayetlerini sana okuyoruz." Bir kaç saat sonra konuyla ilgili biraz daha düşününce, aslında bu insanların haksız olmadıkları; zira kendilerine öğretilen dinin gereğini yerine getiriyorlardı.!!! çünkü onlara Tanrı, "almadan vermeyen" bir menfaatcı şeklinde telkin edilmişti.
Aklı başında bir lider çıkıp: " Tanrı, o kadar narsist mi ki merhametini ve adaletini yalnızca kendine biat-itaat edenlere tahsis etsin veya insanı yakmakla tehdit etsin!".!!!
Ölüm korkusu, safsata ve hurafelerin insan beyninde şekillenmesinin nedeni sorgulama yeteneğinin körelmesindendir basit bir örneği, hastane koridorunda gözlemlediğim bu vahim olay.
Saygılarımla,
Kazım DURSUN