Durma Gönül

Durma gönül durma ahu permanda
Geçen gün bir daha doğmazımış
Irmaklar değişir damlalar yağmaz
Deryalar kabına sığmazımış

Kadrini bilmeze verme lokmayı
Öğrenir de gelir başa kakmayı
Bulutlar bellerse hatır yıkmayı
Kuru çölde yağmur yağmazımış

Mahzuni feryadını söyler kim anlar
Geçti artık anlayacak zamanlar
Bir tufanda göle düşen insanlar
Damlalara boyun eğmezimiş