’NESİN’ soyadının bizim kuşağımızın gönlünde çok ayrı ve saygın bir yeri vardır. Babanızla Akşam (1963) ve Aydınlık (1993) gazetelerinde çalıştım. Özellikle ’Onbinler A.Ş.’ sürecinde ve ’Demokrasi Kurultayı’nın hazırlık çalışmaları sırasında kendisinin çok yakınında bulundum.
Aziz Nesin, Cumhuriyet Devrimi’ne ve onun önderine derin saygısı olan, bağımsızlık ve laiklik savunucusu, yürekli bir aydınımızdı. Bizler, onun yazılarını, kitaplarını okuyarak yetiştik. Dinci gericilerin, babanızın görüşlerini bahane ederek Sivas’ta gerçekleştirdikleri toplu kıyımın 15. yılındayız. Zaman, kimi gerçekleri unutturuyor demek! Benim yayına hazırladığım ’Sivas Kitabı’nı bugünlerde yeniden okumanızı öğütlerim. Şimdi el ele ’Türbana Özgürlük!’ kampanyası yürüttüğünüz İslamcı ve dönek solcu ’akademisyenler’in, Sivas kıyımından sonra neler dediklerini, nasıl bir tutum takındıklarını araştır bakalım! Bu kesimle birlikte ’türban demokratlığı’ yapmak sana yakışıyor mu?
Aziz Nesin’in yaşarken gerçekleştiremediği en büyük düşlerinden biri, Türkiye’de ’Köktendinciliğe Karşı Uluslararası Konferans’ toplamaktı. Sizin de değerli katkılarınızla bu konferans, 20-22 Mart 1997 tarihlerinde Ankara’da yapıldı. Konferansın konuşma metinleri ise yakın günlerde, 68’liler Birliği Vakfı’nca yayımlandı. Bu kitabın da, bellek aşınmalarına karşı bir önlem olarak sürekli el altında bulundurulmasında yarar var.
Nesin Vakfı, babanızın, çağdaş kuşaklar yetiştirmek için varını yoğunu ortaya koyarak yarattığı bir eğitim kurumudur. Aziz Nesin’in yapıtını yaşatmak isteyenlerin, bu kalıta gölge düşürmemeleri gerekir. Tersi bir durum, kuruma maddi-manevi destek verenlerin, konumlarını yeniden gözden geçirmelerine yol açabilir.
Babanızın anısına ve kalıtına duyduğum derin saygı nedeniyle, size kaygılarımı iletmek istedim.
Attila AŞUT-ANKARA
Bu mektup Yalçın BAYER'in 5 Şubat 2008 tarihli "Ali Nesin’e dostça bir hatırlatma" başlıklı yazından alınmıştır.
HÜRRİYET - 5 Şubat 2008