ALİ BALKIZ / EVRENSEL
Bu yazıyı 2 gün önce Sivas’a gitmeden önce yazdığım için, dün Sivas’ta neler yaşadığımızı değil de neler yaşayabileceğimizi yazıyorum.
Sivas gerçekten bu sene farklı olacak.
Her yıl giderek artan, kararlılıkla Sivas’a akın eden canların sayısı, bu kez yüz bine yaklaşacak. Başta Aleviler olmak üzere, onların müsahip kardeşleri; yol arkadaşları, emekçiler, aydınlar, sol siyasi partilerimiz, DİSK, KESK, gençlik kuruluşları, yöre-hemşeri dernek ve vakıfları, daha da önemlisi Sivas’ın bütün ilçelerinden, köylerinden, Sivas’ın mahallelerinden Alevi-Sünni, Kürt-Türk on binlerce insanımız, bir kez daha bu tür katliamlar olmasın diye Madımak Oteli’nin önünde olacaklar, ellerinde karanfillerle, dillerinde deyişlerle...
Sadece Sivas’ta değil, İstanbul, Ankara, Bursa, İzmir, Antalya, Adana, Mersin, Brüksel, Köln, Melbourne de dahil vicdan sahibi insanların yaşadığı her yerde, her kıtada, köyde benzer şeyler yaşanacak.
Tek istek dile getirilecek; bir daha böylesi katliamlar olmasın… Eklenecek; bu iş kuru kuruya sözlerle olmuyor, pratikte adım atmak gerekiyor. Bunun anlamı ise örgütlenmektir.
“Eğer örgütlenirsek…” diye başlayan yüzlerce cümle kurulacak.
Sihirli cümle bu; eğer örgütlenirsek, örgütlülüğümüzü nicel ve nitel anlamda daha yukarılara taşıyabilirsek…
Bu yıl, Madımak’ın önünde mahşeri bir topluluk olacak dedim, çünkü 2008-2009 yılı, daha önceki yıllarda olmadığı denli Aleviliğin, Alevi sorunlarının, laikliğin, demokrasinin, insan haklarının, düşünce ve inanç özgürlüğünün, Kürt sorununun tartışıldığı yıllar oldu. Bütün bu tartışmalar toplumda duyarlılığı artırdı, duyarlılıklar katılımı getirdi. Bu yıllar boyunca yaşadık bunları.
Bütün bu olup bitenler, hiç kuşku yok ki; karanlık güçlerin de dikkatinden kaçmadı. Onlar da kendi görevlerini gördüler, görmeye devam ediyorlar. Sivas’ı yeniden bir eylem alanı olarak seçerler mi, buna cesaret edebilirler mi, bir gün öncesinden bunu söylemek zor. Ama 2 Temmuz 2009 günü Madımak’ın önünde olacaklar, bu olasılığa karşın orada olacaklar. Çünkü Madımak’ın önü bir hesaplaşma, yüzleşme alanıdır. Ellerinde karanfiller olanların, kör kurşuna karşı yapabilecekleri sınırlıdır.
Bu yıl da Madımak müze olmamış olacak.
Bu yıl da AKP, Bakanlar Kurulu’nu, Meclis Grubunu, Parti Teşkilatını, Sivas Belediyesi’ni, Sivas Sanayi Odası’nı, Ticaret Odası’nı, Lokantacılar Odası’nı, Esnaf Odası’nı ikna edememiş olacaktır. Ama ne iyi ki Sivaslılar Alevi-Sünni demeden on binlerle Madımak’ın önünde olacaklardır. Daha da iyisi, Asım Bezirci’nin, Aziz Nesin’in arkadaşı Kemal Özer de aynı gün dostlarının omuzlarında ışığa gönderilirken Sivas’ta olacaktır. “Temmuz için yaralı Semah”ın şairine de doğrusu bu yakışırdı.
Sivasları engellemek mümkündür.
Aleviler bunu şöyle ifade ederler: Dert bizde ise derman de ellerimizdedir.
Elimiz aklımızdır.
EVRENSEL - 3 Temmuz 2009