Seherde ağlayan bilbil
Sen ağlama ben ağlayayım
Ciğerim dağlayan bilbil
Sen ağlama ben ağlayayım

Aşık der hale böyle
Gidelim yola böyle
Felek bildiğin işler
Hemen yüz yıl talab eyle

Bilbilin donları yeşil
Kırmızı güle dolaşır
Ağlama bana yakışır
Sen ağlama ben ağlayayım

Aşık der ki ben de vur
Suyu kaldı bende vur
Yedi yerde yaram var
Bir ok al sen de vur

Bilbilin donları sarı
Ben ağlarım zarı zarı
Sen de mi yitirdin yari
Sen ağlama ben ağlayayım

Aşık der ki uyandım
Uyandıkca uyandım
Taş olsam yandım idi
Toprak oldum dayandım

Emrah eder bahtım kara
Aşk elinden ciğerpare
Bilbil güle ben de yare
Sen ağlama ben ağlayayım

Aşık der üne düşdün
Gölgeden güne düşdün
Olmaz olası kader
Bu nasıl hale düşdün

Aşık Veysel
Şarkışla

Şarkışla, Sivrialan Köyü'ne aittir. Kaynağa ek olarak Cört İbrahim (Tutiş) verilmektedir. 1936 yılında Yusuf Ziya Demirci tarafından derlenmiştir. Anadolu Köylerinin Türküleri, Yusuf Ziya Demirci, İstanbul, 1938