Ozanlık eğri zamanda dik durabilmektir.

Ozanlık zalimin karşısında mazlumdan yana olabilmektir.

Ozanlık gerçeği görebilmektir.

Ozanlık itlerimizin bile sofralarına oturmadığı haramzedelerin sofrasına oturmamaktır.

Ozanlık Sivas’ta insanları yakanların olduğu partiden aday olanlarla kolkola girip onları anmak değil yüzüne tükürebilmektir.

Yola ışık olması gereken ozanlar, Madımak ateşinden bile ışık alamıyorlarsa ozan olamazlar.

Lafta Pir Sultan Abdal geçinenlerin özü çürük imiş gördük sonradan.

Bilesiniz ki tarih ozanların, yakışıklılıklarını, boyunu, posunu, giyimini, kuşamını, kişisel ve insani artılarını yada eksilerini değil DURUŞLARINI yazar.

Metin Karataş