Yezidi'ye sahip çıkmak

Namık Kemal Zeybek

İnancının gereği başını örtmek isteyenler ve onların yandaşları ile Alevi Müslümanlar da birbirlerinin inancına ve inancının gereğince yaşamak haklarına sahip çıksa.. Çok mu zor?

Olay Midyat'tan... Midyat dağlarındaki zalim ağanın bostanından sıcak bir yaz günü kavun-karpuz alıp (veya çalıp) yiyen biri Müslüman, biri Süryani Hıristiyan, biri de Yezidi üç arkadaşın başına gelenler...

Ağa suçüstü yakalamış ama bakmış ki onlar üç kişi kendisi yalnız... Güç yetirmesi imkânsız. Başlamış bağırmaya: "Müslüman kardeşim! Sen benim din kardeşimsin sana malım helaldir. Sen Süryani kardeşim sen de ehli kitapsın, kardeşim sayılırsın sana da helal olsun. Ama sen ey kâfir Yezidi! Sen nasıl benim bostanıma girersin" deyip Yezidi delikanlıyı ayaklarının altına almış; döve döve pestilini çıkarmış. Sonra Müslüman'la, Hıristiyan "Oh ağa bize dokunmadı" diye sevinerek seyretmişler. Sonra dönmüş Süryani'ye: "Behey kâfir" demiş: "Allah'a üç diyen, domuza helal diyen kâfirlerden değil misin? Senin Yezidi'den ne farkın var. Ne hakla benim Müslüman kardeşim gibi bostanıma girersin". Süryani'yi de yere yıkıp hıncını çıkarmış. Sıra gelmiş Müslüman'a: "Utanmaz adam" demiş. "Kendi yediğin yetmezmiş gibi bir de bu kâfirleri bostanıma sokmuşsun" deyip onu da ötekilerden beter etmiş.

Üç kafadarı kolları bacakları kırık, kafaları yarık, yüzleri gözleri şiş bir durumda bulan köylüler sormuşlar:

"Size ne oldu?" Üçü birden "Ağa dövdü." Köylüler şaşkın şaşkın sormuşlar.

"Ağa üçünüzü birden nasıl dövdü?" Müslüman'la Hıristiyan aynı anda söylenmişler: "Ah! Yezidi'ye sahip çıkacaktık.. Ah..."

O günden sonra "Yezidi'ye sahip çıkmak" Mardin'de bir deyim olmuş.

Biz bu hikâyeden bir ders çıkarsak da desek ki: Müslüman, Hıristiyan ve Yezidi ya da inançsız ya da başka başka inanca inananlar ve başka başka görüşlere bağlananlar birbirinin düşünme ve düşüncesini açıklama özgürlüğüne sahip çıksalar aslında bir anlamda kendi inançlarına ve düşüncelerine sahip çıkmış olmazlar mı?

Sözü biraz daha derinleştirsek Sünniler, Aleviler, Şiiler ve öteki Müslüman topluluklar da birbirlerinin inanma ve inancını yaşama hakkına sahip çıksa...

Biraz daha ayrıntıya insek ve desek ki "İnancının gereği başını örtmek isteyenler ve onların yandaşları ile Alevi Müslümanlar da birbirlerinin inancına ve inancının gereğince yaşamak haklarına sahip çıksa.." Çok mu zor?

Hayır! Niye zor olsun! Sünni , Alevi ve Şii Müslümanlar "Allah'ın varlığı ve birliğinde, Hazreti Muhammet'in Allah'ın kulu ve elçisi olduğunda, Kur'an'ı Kerim'in Hak kitap olduğunda ortak inanca sahiptirler." Bunun bilgisinde ve bilincinde olanların birbirini savunması kolay.
Zor olan Müslüman olmayanların inanma ve inancını yaşama özgürlüğünü de savunmak...

Hele gariban Yezidilerinkini... Haksız olarak 'şeytana tapanlar' damgasını da yemişken ve kendilerini savunmak imkânları da yokken...

Yezidileri anlatmak uzun sürer de, onların inançlarının eski Zerdüşt dininin izdüşümü olduğunu Melek Tavus'un Müslümanlık, Hıristiyanlık ve Musevilik'teki şeytan değil, Zerdüştlükteki şer ilahı Ehrimen'in karşılığı olduğunu; Yezidilerin de asıl adlarının 'İzidi' yani 'İzid'ci olduğunu, İzid'in de iyilik tanrısı Hürmüz ile Ehrimen'in üstündeki tanrı olduğunu belirtsek...

Diyorum ki Yezidilik benim inançlarıma aykırı... Ama onların da inanma ve inançlarının gereğini yapmak özgürlüğünü savunmak benim inancımın gereği...

Hangi inancımın mı?

Ben Müslümanım ve benim kitabımda şöyle yazar: "Dinde zorlama yoktur.. Senin dinin sana, benim dinim bana..." "Allah dileseydi yeryüzündeki insanların hepsi iman ederdi. Öyleyse sen, insanları inanmaları için niye zorluyorsun?"

Hangi kitapta mı? Elbette Kur'an'ı Kerim'de..

Namık Kemal Zeybek

05/10/2007 RADİKAL