Namık Kemal ZEYBEK : Hani laiklik vardı

Asıl konuya gelmeden, bazı hatırlatmada gerekli...

Türkiye Diyanet İşleri Başkanlığı saygın bir kuruluştur. Halkımızın çoğunluğunu oluşturan Hanefi-Sünni Müslümanların din hizmetlerini yapar. Şafii-Sünni Müslümanlar da, bu kurumdan kendilerini dışlanmış saymazlar.

Peki ya ikinci büyük topluluk olan Alevi-Bektaşi Müslümanlar? Kimse hayal kurmasın...

Bu işler zorlamayla olmaz.
 
Alevi-Bektaşi Müslümanlar bu başkanlığı kendilerinin din hizmetlerini yapar saymazlar.

Üçüncü büyük topluluk olan Caferi-Şii Müslümanlar ise kendi camilerinde namaz kılarlar.

28 Şubat’ın garipliklerinden olan camilerini zorla kamulaştırma saçmalığı dışında pek şikayetleri olmaz. Sünnilerin ve Şiilerin birbirlerinin camiinde namaz kılabilmesi ya da Alevi-Bektaşi cemlerine katılabilmeleri de başka bir konudur.

T.D.İ. Başkalığı’na hep saygıdeğer kişiler atanır. Bugünkü Başkan Prof. Dr. Ali Bardakoğlu da gerçekten çok değerli bir insan ve başarılı bir başkandır. Onun görevi ‘Diyanet’i iyi yönetmektir. İyi de yönetmektedir. Başında bulunduğu kurumun geleneklerine saygı göstererek...

İşte asıl mesele bundan sonra başlar...

Dünyadaki gelişmeler, ülkemizdeki oluşmalar ve bilinçlenmeler bir araya gelince, iktidarların mutlaka çözümleyip çözmeleri gereken bir büyük düğümü ortaya çıkarmıştır.

Şehirleşmeyle birlikte şehirlere akıp gelen Alevi-Bektaşiler gelenekleşen inançları için buluşma ve birlikte ibadet etme yeri aramışlar ve bulmuşlardır: CEMEVLERİ...

Eski Alevi-Bektaşi dergahlarından kimileri alınmış ve canlandırılmış ve çokça da yeni cemevleri yapılmıştır. Sıkıntılar da buradan başlamıştır.

“Cemevleri diye bir şey yoktur” diyen konunun bilgisizlerinin boş söylemlerini geçelim. Adı farklı olsa da Cemevleri vardır ve baştan beri varolmuştur. Söz gelimi İran’da da vardır ve adları CEMHANE’dir.

Şimdi ana soruya geliyoruz: Cemevleri nedir? İbadet yeri midir? Yoksa balo salonu mu?

Ya da düğün dernek evleri mi?

Bu konular hakkında bilgisi sıfıra yakın, ilgisi ise sıfırın altında kimileri “İslam’da ibadethane camidir. Başkası yok...” diye fuzuli fetvalar verip duruyorlar.

“İslam’da tek ibadet yeri camidir” sözünün İslam’a aykırı olduğunu söyleyelim. İbadet ‘kulluk’ demektir ve onun yeri ve zamanı olmaz.

‘İbadet’ diye kastedilen namaz ise o da uygun olan her yerde kılınabilir ve kılınan yer anında ‘ibadet yeri’ olur.

İslam’da tek ibadet ‘namaz’dır diyenlere ise söylenecek söz yoktur.

Namaz da ibadettir, niyaz da ibadettir, zikir de... Allah’ı hatırlamak da... Allah için yapılan her yararlı iş de...

Cemevlerin’de ne yapılır?

Allah anılır. Elçisi ve onun Ehlibeyti anılır.

Bunlar ibadet değil midir?

CEMEVLERİ’nin ibadethane olup olmadığına kim karar verecektir? Siyasetçiler mi?

Hani laiklik vardı?

Cemevleri’nin ibadethane olup olmadıklarının fetvasını Diyanet İşleri Başkanlığı’ndan almaya çalışmak ise hem Başkan’a zulümdür hem de adalete aykırıdır. Üstelik sayın Başkan döneminde Alevi-Bektaşi ana kaynakları Diyanet Vakfı tarafından yayınlanarak çok ciddi bir adım atılmıştır.

Sünnilik esasına göre kurulmuş Diyanet İşleri’nin Başkanı bu ‘ibadethanedir’ fetvasını nasıl versin: ‘Değildir’ hükmünü hangi yetkiye göre verecek?

Peki yetkili kim?

Yetkili Allah ile onun kullarıdır. Alevi-Bektaşi-İslam inancına bağlı olanlar ‘ibadethane’ diyorlarsa öyledir. Ondan ötesini Allah bilir...

İşte laiklik dediğimiz de budur. Din kurumu devlet işlerine karışmayacaktır. Siyaset kurumu da din işlerine... Ve herkes inancında özgür olacak.

Laiklik olacaksa böyle olacak... Ve böyle olmalıdır. Eninde sonunda olacak da bakalım
kime nasip olacak?

Namık Kemal ZEYBEK
RADİKAL - 27 Ağustos 2008