'Mızrak çuvala sığmıyor'

Madımak kurbanı şair ve felsefeci Metin Altıok'un kızı Zeynep anlatıyor: Bu örgütlenme çok önemli. Kaderler aynı, süreç aynı. Sonucu değiştirmeyi hepimiz ve ülkemiz için hayal ediyoruz. Mızrak çuvala sığmayacak artık

Sivas Katliamı kurbanlarından şair-felsefeci Metin Altıok öldü diye morga atılmış. Genç bir doktor kolunun kıpırdadığını görünce "Bu yaşıyor" demiş. Mani olmasınlar diye gizlice yoğun bakıma çıkarmışlar. Birkaç gün sonra helikopterle kaldırıldığı GATA'da ölmüş. Hem o kara günü, hem evvelini kızı Zeynep Altıok'la konuştum:

Senin baban kahraman mıydı?

- Benim kahramanımdı.

Haberi nasıl aldınız?

- Sivas'a gittiğini bilmiyordum. Olayı duyduk ama babamla ilişkilendirmedik. Gecesinde de şehir tiyatrosunda bir oyun galasındaydık. Eve döndüğümüzde geç olmuştu. Yönetmen Orhan Alkaya telefon açtı. "Bir şeyler olmuştu ya Sivas'ta, Metin'in de adı geçiyor" dedi. Kapatıp her yeri aramaya başladım ama duvar oldu herkes. Sabaha karşı adını gizleyen biri korkarak aradı: "Babanız yaşıyor, şu an hastanede" dedi. O hastanede bir asistan doktormuş. Kendi hayati tehlikesi olduğu için, hastalara yardım engellediği için korkmuş. Sonradan öğreniyoruz. Babamı da ölenlerin arasında morga atmışlar. O genç asistan doktor 1 gün önce imza günündeymiş. Oradan tanımış, nabzına bakmış sıfır ama yaşıyor. Engellemelere rağmen gizliden dahiliye servisine kaçırmış, geri döndürmek için çok uğraşmışlar.

Hemen gittiniz mi?

- Ankara'ya gittik. Helikopterle Ankara'ya getirildi çünkü. Çok ağırdı durumu. GATA'da birkaç gün yoğun bakımda kaldı ama kurtulamadı.

YANDIĞIMIN RESMİDİR

Son görüşmeniz nasıldı?

- Ressamdı da. Bir desen çizmiş gösterdi, "Nasıl olmuş?" diye sordu.

Ne çizmiş?

- Kendini. Saçları alev alev, yüzü eriyor. Altına not düşmüş. "Yandığımın resmidir." Bilici yanı vardı yani. Şiirlerinde de yanmak, kül olmak fazladır.

Madımak'tan son fotoğrafı var. Merdivende 3 kişi oturmuşlar, ürkek, tedirgin...

- Ölümü beklerken son fotoğraf o. Karınca ezmeyen, sakat kedileri sokaktan eve taşıyan o adam eline sopa niyetine bir süpürge almış bekliyor. Ne hale getirmişler düşün.

Aynı kaderi paylaşan aileler bir araya geldi. Neler olacak?

- Çok önemli bu örgütlenme. Kaderler aynı, süreç aynı. Sonucu değiştirmeyi hepimiz ve ülkemiz için hayal ediyoruz. Bizim olayda, laik düzen karşıtı şeriatçı örgütlü güçler vardı. Katillere ortam yaratan, fırsatlar sunan bugüne getiren bir örgüt yapısı. Unutturma çabaları, gerçek suçluların üzerine gidilmeyişi... Endişe içindeyim kendim ve ülkem için ama her cinayetin kendi özeli var, çoğu "devlet sırrı" denerek rafa kalkmış belgeler var. Mızrak çuvala sığmayacak artık.

- Fazıl Say bir oratoryo yazdı babana. Son anda bir olaylar olduydu festivalde, çalınmadıydı...

- Nâzım'dan sonra babama yazdı. Büyük onur bizim için. Erkan Mumcu kültür bakanıydı. 'Bunu çalamazsınız' dedi. Fazıl konseri terk edecekti, araya girip, "Binlerce kişi gelmiş, onlara ceza olur" deyip ikna ettik. Sonradan "Aleyhimize yapılmış bir şeyi niye kullandırtayım ki" diyerek açıklama yaptı Erkan Mumcu. Oysa görüntülerde katliam anından kareler vardı. "Aleyhimize" demesi niye? Üstleniyor sanki adam.

- Annen Füsun Akatlı yetkin bir yazar. Baban için, örgütlenme için o neler söyledi?

- Sağlık sorunu var, gelemedi. Telefon açalım, yanıtı kendisi versin.

- Merhaba Füsun Hanım. Dinliyorum sizi...

- (kısaltılmış olarak) Aileler "hukuk devleti" olduğunu düşündükleri bu ülkenin onurunu korumak ve temizlemek, "faili meçhul" kavramından cesaret alarak işlenecek yeni cinayetlerin önüne geçmek, pervasızca girişilen hedef gösterme tutumlarını dizginlemek için de toplandılar. Toplumsal Bellek Platformu'nu oluşturan kurban yakınlarının, eylemleriyle, edilgen kamuoyunu da harekete geçireceklerine inanıyorum.

Savaş AY / Sabah - 13.02.2010