Kuş intihar etti, kediler bayram etti!

İsmail Cem ÖZKAN

İstanbul’dan Köln’e doğru uçak ile 10 bin metre yukarıdan giderken aklıma neler gelmedi ki? Yukarıdan yerküreye bakarken, aşağıda yaşanan kavgaların hiçbir önemi olmadığını düşündüm. Aşağıda ne insan görüyordum ne de başka bir şey. Bulutlar ve yer küre. Yer kürede ara sıra gördüğüm ev toplulukları ve büyük binalar. İnsan eli ile şekil verilmiş tarlalar ve bir askeri disiplin içindeki toprak!

Yerkürenin üstünde uçarken, aşağıda yaşananların ne kadar önemsiz olduğunu hissediyordum, içinde yaşarken dünyanın merkezi biz olduğumuzu düşünürdüm. Yaşarken, yaşadığım acıyı bütün dünya görüyor ve hissediyor diye içimden geçirdiğim günler az olmamıştır. Sevincime tüm dünya ortaktır! O yüzden ülkemizde çocuk bayramı evrensel olarak kutlanması doğaldır! Cumhuriyet kutlamaları neden evrensel kutlanmaz?

Yerkürenin üzerinde seyahat ederken, her hangi bir yerde işkence sonrası ve sırasında hayatını kaybedenler insanın aklına hiç gelmez ama yer kürenin üstünde dahi işkence yapıldığını geçmişteki olaylardan biliriz! CIA uçakları havaalanlarını kullanarak evrensel işkence yaptığını insanlık unutur mu? İşkence sınır tanımadı ama barış hep sınırlara hapis oldu!

Bütün dünya insanları bir krizin etkisi ile daha da fakirleşirken, dünya nüfusunun sadece %3’ünün durumunda değişiklik olmadığını düşünemez bile yaşayan büyük çoğunluk. Hatta bu krizde kaybettiklerini kat be katını devlet eli ile % 97’inin cebinden alınıp onların kasasına konduğunu göremeyiz bile! İşini kaybetmemek için her türlü özveriye sahiptir % 97!

İmgeler ve imajlar ne kadar güçlü olduğunu ülkemde yanan otomobillerin gecenin karanlığına bıraktığı izden izleyebiliyorum! Bir kişiyi temsil olarak görenler, o kişi üzerine yapıldığı kabul görülen en ufak olumsuzlukta yollara dökülmekte, araçları yakabilmektedir. Yıllardır kendilerine uygulanan daha kötü koşullara ise ses çıkarmadıklarını hiç düşünmezler! O kişiyi kendi onurları olarak görürler ve hiç tanımadıkları kişilerin araçlarını yakabilirler! O araçları alanların hayalleri ve emekleri bir ateş içinde söndüğünü düşünmezler bile! Aracı yakan kişiye değil, aracı yakan koşullara hiç değil, etnik kökene düşman olur aracı yanan! Düşmanlık tohumları imgeler aracılığı ile daha kolay olmaktadır! Barış neden hala kendisine ait sembolünü değiştirmedi?

İstanbul’daki evimde otururken bir kuş geldi ve oturduğum odanın camına çarptı ve öldü! Çarptığı anı duyduğum tok sesi ile oraya baktığımda gördüm, cansız vücudu aşağıya doğru düşüyordu! Çarpmanın etkisi ile tüyler havadaydı. Kuş bana göre intihar etti, başkasına göre ise kuşlar intihar eder mi? Her canlı bir an hayattan kopmak isteyebilir, neden istemesin? O kadar değişim karşısında ayakta duramayanlar kendilerini yok etme özgürlüğü hep vardır. Balinalar kendilerini plajlara atarken, bu tepkilerini bütün insanlığa göstermediler mi? İnsanların dışında da diğer canlılar intihar edebilirler!

Cama vuran kuşun gözleri camı görmediğini ileri süreceksiniz şimdi, evet biliyorum, onlar camı göremez! Fakat camın önünde koskocaman bir çam ağacı var ise, orada camı görmek değil, ağacın yansımasını görebilir! Ağaca konmak istedi belki diyeceğim ama o kadar şiddetli bir şekilde ağaca doğru uçmaz! Bana göre kuş intihar etti, kediler bayram etti!

Kuş aşağıya doğru düşerken izledim, artık ölü olduğu her halinden belliydi. Yere düştü cansız bedeni, çevredeki kediler de benim gibi onun düşüşünü izledi. Kuş yerde yatarken kediler hala onu izlemeye devam etti. Bu doğa olayına şahit olmamak için içeriye girdim ve yazımı yazmaya devam ettim! Kedilerin çığlıkları kulaklarıma doğru geliyordu.

Yerkürenin üzerinde uçarken günlük yaşadıklarımızın ne kadar önemsiz olduğunu, aşağıda yaşayan insanların ise hiç önemi olmadıklarını düşündüm. Kim patron, kim bürokrat, kim güvenlik görevlisi… hiç birinin önemi yoktu, yukarıdan insan gözükmüyordu, sadece yaptıkları gökyüzüne yansıyordu!

Kuş intihar etti, kediler bayram yaptı!

İsmail Cem ÖZKAN
Alevihaber.com - 28 Ekim 2008