Dersim, Kızılbaş-Kürt kimliğiyle hiçbir zaman Osmanlı ile barışık yaşayamadı. Bundan dolayı da geçmişte yarı-özerk bir konumdaydı. Hemen belirtmeliyim ki, Dersim geçmişte bugünkü sınırları aşkın, birçok ili içine alan bir eyalet durumundaydı.

Diğer Kürt mirliklerinde olduğu gibi, Dersim’i doğrudan Osmanlı yönetimine bağlama girişimleri daha 18. yüzyılın sonları ile 19. yüzyılın başlarına tarihleniyordu. Nitekim, Osmanlı Sadrazamı ve Seraskeri Gürcü kökenli Kör Yusuf Ziyaeddin Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu bu dönemde Dersim’e karşı yürüttüğü harekatta, Erzincan bağlarına davet ettiği 100’ü aşkın aşiret reisinin kellesini bir gecede hileyle kesiyor ve bölgede köy yakmalar da dahil büyük bir katliam yapıyordu. (Bu konunun ayrıntılarını görmek isteyenler bizim Kürdoloji Belgeleri- II adlı kitabımıza bakabilirler).

Daha sonra da Dersim’e dönük birçok harekat yapıldığı gibi; 19. yüzyılın sonlarına doğru bugünkü baraj sisteminde olduğu gibi Dersim’de havuzlar yapılmak suretiyle demografik yapının değiştirilmesine yönelik tedbirler de gündeme getiriliyordu. Benzeri bir öneri, Cumhuriyet döneminde de Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak tarafından dillendirilecektir.

20. yüzyılın başlarında, Dersim’e karşı yürütülen üç askeri harekat ise 1937’de “Osmanlı Devrinde Dersim İsyanları” adıyla Askeri Mecmua eki olarak gündeme getirilir. Burada işlenen temel tez, Dersim’in uygarlaşmaya karşı gelmesidir. Oysa, biliyoruz ki “özgürlük-eşitlik-kardeşlik” sloganıyla gerçekleştirilen II. Meşrutiyet’ten sonra onbinlerce Dersimli bu meşruti yönetimi kutlamak ve desteklemek için Pertek-Harput arasında bir gövde gösterisi yapmıştır.

Kaderin cilvesine bakın ki, yöredeki askeri birlikler dışında, tam teçhizatlı 3 kolordu ve 2 süvari tümeniyle gerçekleştirilen Dersim-38 Katliamı’nın ardından, Türk Ordusu 40 bin askerle Elazığ’da adeta misilleme bir gövde gösterisi yapıyordu…