Katar katar olmuş gelen turnalar
Şu halime şu gönlüme bak benim
Şahin pençe vurdu tüyüm ağarttı
Kanadıma bir ok vurdu berk benim

Gök yüzünde turnam bölüktür bölük
Ayrılık elinden ciğerim delik
Önü muhabbet de sonu ayrılık
Depreştirmen eski yaram çok benim

Gittim gurbet ile geri gelinmez
Kim ölüp de kim kaldığı bilinmez
Ölsem gurbet ilde gözüm yumulmaz
Anam atam bir ağlarım yok benim

Karac'oğlan der ki bire erenler
Ben gidiyorum mamur olsun örenler
Kavım kardaş konuştuğum yarenler
Söyündürüp çıracığım yok benim

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.141-142