Kalktı havalandı gönlümün kuşu
Uçmayınca gönül yardan ayrılmaz
(Ilıdı suların çıktı meyyitim)
Suyum ısıtsalar tenim yusalar
Yunmayınca gönül yardan ayrılmaz

Ustalar getirin tabutum çatsın
Terziler getirin kefenim biçsin
Ak göğsüm üstünde çimenler bitsin
Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Düşünce hey deli gönül düşüne
Değirmenler döner çeşmim yaşına
Cenazemi musallanın taşına
Koymayınca gönül yardan ayrılmaz

Sana derim sana ey Adem Ata
Daha yol mu gider buradan öte
Eyersiz yularsız ağaçtan ata
(Kolansız kuşkunsuz ağaçtan ata)
Binmeyince gönül yardan ayrılmaz

Pir Sultan Abdal'ım canı cezada
Bir candan yarim yok yolum gözede
Ecel şerbetinden bir tas bize de
Vermeyince gönül yardan ayrılmaz