Heya heya heyamola heyamola hey
Heya heya heyamola heyamola hey

Öylesine cömert ki denizlerin sultanı
Sanki ziyafet sunar coşkulu insanlara
Başdöndürücü bir haz duyar mavi yolcular
Arşipel yatağında ve kuytu koylarında

Gel, gel, gel, gel
Aşklar yüceleşir, dostluklar kenetlenir
Doğaya döner insan şu mavi yolda

Doruklardan ağaçlar sel gibi akar suya
Denize selam durur çamlar o yamaçlarda
Parıltılar ok gibi delerken karanlığı
Gökten denize düşer yıldızlar gece koyda

Bazen çivit renginde masmavi yanar deniz
Bazen zümrüt yeşili büklerin içindeyiz
Ormanlar gölge gölge mavi yolun üstünde
Şenlenir yüreğimiz anlatılmaz zevkteyiz