Gel gönül sabreyle katlan bu cevre
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür
Niceler kondu göçtü bu haneye
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür

Gitti yoldaşlarım deyü ağlama
Ciğerciğim aşk oduna dağlama
Hayıf oldu deyü yanup ağlama
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür

Gittiğin yollar da sana ayandır
Cevrin kime ise lütfün anadır
Erler ile evliyaya beyandır
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür

Gitti göremedim mihr-ü vefayı
Aşık olan çeker cevr-i cefayı
Kelb rakip sürsün zevk-u safayı
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür

Pir Sultan Abdal'ım bunda bir hal var
Özünü yokla ki üstünde yol var
Seni kim ağlattı var ana yalvar
Elbet seni ağlatan bir gün güldürür