Dünya tebdil oldu durum değişti
Kimi aya gider kimi cennete
Dünya güzellendi itibar düştü
Anne baba yoksun kaldı hürmete

Bin dokuz yüz altmış yedi yılında
Çirkin sözler gezer halkın dilinde
Ud edep kalmadı kızda gelinde
Büyükler küçüğe gelir minnete

Bakmaz mısın insanların işine
Kötülükler doğar peşi peşine
Mezhep kavgasına din döğüşüne
Sanki varıp sığmamışlar cennete

Kimisi söz verir sözünde durmaz
Hakikatı doğru sözü duyurmaz
İşlediği suçun farkına varmaz
Ne yüzle varacağız ahrete

Kötülükler memlekete kök saldı
Fitnelik fesatlık arttı çoğaldı
Bu işin islahı Allah'a kaldı
Ulu Tanrım yardım etsin millete

Tezvirlerin işi gider ileri
Yalancıya itibar çok ekseri
Hilekarın sahtekarın işleri
Yol açıyor rezalete nefrete

Gitmiyor gönlümün kederi yası
Doğru söyleyene diyorlar asi
Bitmez bu dünyanın kuru davası
Çekil Veysel bir köşeyi vahdete

Aşık Veysel
Şarkışla

Dostlar Beni Hatırlasın - Aşık Veysel, Hayatı ve Bütün Şiirleri, İnkılâp Yayınevi - 2001, s.75-76