Dinle sevdiceğim medhin eyleyim
Açılmış baharda gülün sevdiğim
Şirin'in aşkına söylen sözünü
Şeyda bülbül gibi dilin sevdiğim

Bedirlendin doğdun yüce felekten
Cemalin seçilmez hörü melekten
Meles gömleğini attın bilekten
Güneş gibi parlar kolun sevdiğim

Kirpiklerin hançer can alır gözün
Yüreğime koydun ateşin közün
Daha görmedim hiç kimsenin yüzün
Getirdin beni de ele sevdiğim

Kaşların hilaldir gözlerin ala
Bülbül figan etti şol gonca güle
Bilemem nettim beni getirdin ele
Güldürdün bak beni bile sevdiğim

Güzellikte kemalini bulmuşsun
Uğrun uğrun bir dosta selam vermişsin
Bin bir çiçekten rengin almışsın
Döndürmüşsün rengin güle sevdiğim

Zülfün teline asılam dar deyi
Gonca güle el uzadam har deyi
Koynunda bir çift tomurcuk var deyi
Kondurdum bülbülü güle sevdiğim

Karac'oğlan der ki kendi halinde
Söylenir sözümüz elin dilinde
Veririm sevdiğim canı yolunda
Geyin kırmızıyı alı sevdiğim

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.137-138