Çıktım yücesine seyran eyledim
Dost ile gezdiğim çöller perişan
Bir başıma olsam gam çekmez idim
Bir ben değil cümle alem perişan

Başı pare pare dumanlı dağlar
Hastanın halinden ne bilir sağlar
Bozulmuş siyeci virane bağlar
Bülbülün konduğu güller perişan

Ezel biz de binerdik Arab ata
Türlü nimet çekilirdi somata
Terkettim sılayı çıktım gurbete
Altı Arab atlı beyler perişan

Fenadır dünyanın ötesi fena
Biz de erişemedik bir eyi güne
Terketmiş ilini bir benli suna
Ördeği gelmeyen göller perişan

Karac'oğlan der ki olaydı sözüm
Ayağın altına tüabdır yüzüm
Kırılmış perdesi çalmıyor sazım
Sazlar düzen tutmaz teller perişan

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.163