(19 Mayıs 1910 - 3 Aralık 1994): Yazar, mütercim. Mudanya'da doğdu. İbtidaî mektebinden sonra ticaret mektebi ile altı sınıflı numune mektebine devam etti. 1925- 1928 yılları arasında sinema makinistliği, 1928-1935 yılları arasında da Cibali Tütün Fabrikasında muhasebe memurluğu yaptı. Bir süre özel şirketlerde devam eden memurluk hayatından sonra önce Salah Birsel ve İhsan Devrim'le ABC Kitabevini (1943), sonra tek başına Arpad Yayınevini (1945- 1946) kurdu. Memleket, Hürriyet, Vatan gazetelerinde muhabir, röportaj ve fıkra yazarı olarak çalıştı. 1970'ten sonra serbest yazarlığa başladı.

İlk yazıları Servetifünûn-Uyanış dergisinde 1936'da çıktı. İnanç, Yığın, Adımlar, Yurt ve Dünya, Yürüyüş, Yeditepe, Türk Dili, Varlık gibi dergilerde hikâyeleri yayınlandı.

Arpad, hikâyelerinin konularını şehir hayatından alır. Duru bir anlatımı vardır. Modern Alman ve Avusturya edebiyatını Türkiye'de tanıtan yazarların başında gelir. 40 dolayında eser çevirdi. Birçok çevirisinde Ahmet Hisarlı adını kullandı.

Hikâyeleri: Şehir 9 Tablo (1940), Dolayısiyle (1955), Son Perde veya 'Komik-i Şehir'(Naşit'in hayatı, 1961; hikâyeler eklenerek 2. baskısı Direklerarası adıyla, 1974), Taşı Toprağı Altın (1966), Yeditepe Olayları (1974). Romanı: Alnımdaki Bıçak Yarası (1968). Tiyatro yazıları: Perde Arkası (1924-1927 yılları arasında İstanbul tiyatroları, 1959), İlk Gece (Tenkit yazıları, 1962), Operet 8 Tablo (Tiyatro hikâyeleri, 1964), Gazete yazıları: Günügününe (1962), Hesaplaşma (1976). Gezi yazıları: Tuna'dan Şimale Avrupa (1953), Uçuş Günlüğü (1959), Gezi Günlüğü (1962), Avusturya Günlüğü (1963). Hatıraları: Yokedilen İstanbul (1983), Bir İstanbul Var idi (Derl. Ahmet Arpad, 2001).