Bir çocuk da anasından doğunca
Bedenini pişirmeye tuz ister
Uryan buryan ortalıkta kalınca
Setrini örtünmeye bez ister

Konla sudan gelir anın gıdası
Nasibini veren Bari Hüdası
Beşiklere beler onun anası
Akşam sabah emzirmeye yüz ister

Bir yaşında ürüm ürüm ürünür
İki yaşında sürüm sürüm sürünür
Üç yaşında adım adım adınur
Dört yaşında söylemeye söz ister

Beş yaşında dili civan şirinsir
Altısında uşağınan döğüşür
Yedisinde dişlerini değişir
Sekizinde her gediğin düz ister

Dokuzunda olur bir tosun maya
Onunda benziyor kaşları yaya
On birinde başı girer sevdaya
On beşinde ala gözlü kız ister

Yirmisinde akıl baştan savrılır
Otuzunda vursa dağa devrilir
Kırk yaşında akıl başa çevrilir
Ellisinde avın almış baz ister

Altmışında iner bir merdivenden
Yetmişinde binse düşer dıvardan
Sekseninde su getirmez pınardan
Doksanında döşeğini düz ister

Pir Sultan Abdal bu söz hepimize
Tonus girinceye belki de yaza
Yüz yaşında ölümünü gözede
Zemheriyi çıkarmaya yaz ister