Baydığın başında duman ırımaz
Arap at yorulur da gönül yorulmaz
Benim yarim bu yerlerde bir tane
Arasam dünyayı dengi bulunmaz

Yıkıldı duvarım kaldım avara
Kadir mevlam işlerimi onara
Sallanı sallanı eski pınara
Gelen yosma benim olsa gerektir

Derdimi yüklesem arap atlara
Gözyaşım dökeyim yeşil otlara
Seni beni yaradanı seversen
Nasıl dayanayım ben bu dertlere

Yüce dağ başının bir yanı yoldur
Doldur suna boylum destini doldur
Yolunun üstüne tatıp uyursam
Kaldır suna boylum sen beni kaldır

Muhlis Akarsu
Sivas