(1601? - 1654): Divan şairi, şeyhülislâm. İstanbul'da doğdu. Ünlü tarihçi, şeyhülislâm Hoca Sadeddin Efendi'nin torunudur. İlim ve kültür muhitinde yetişti. İstanbul medreselerinde müderrislik yaptı. 1630'da Selanik kadısı olduysa da bir yıl sonra azledildi. 1633'te Halep'e, ardından Kıbrıs'a kadı olarak gönderildi. Şam, Edirne, İstanbul kadılıklarında, Anadolu ve Rumeli kazaskerliklerinde bulundu. 1649'da IV. Mehmed'in zamanında şeyhülislâmlık makamına getirildi. İngiliz elçisini konağında hapsettirmesinden dolayı azledildiyse de ikinci defa 1652'de şeyhülislâm oldu. İstanbul'da öldü.

Bahaî Mehmed Efendi devrinin önemli şairlerindendir. Nâilî ve Nâbî gibi şöhretli şairler şiirlerine nazirler ve tahmisler yazmışlardır. Özellikle gazellerinde sade, samimî ve zarif ifadelere yer vermiştir. Divan'ı Sadettin Nüzhet Ergun tarafından yayınlandı (1933), Harun Tolasa: Şeyhülislâm Bahâyi Efendi Divanı'ndan Seçmeler (1979).