Azrail gelmiş de yarim almağa
Ya ben kimler ile kalayım kalan
Artırdılar fırkatımı zarımı
Bağrımı yerlere süreyim kalan

Gide gide hep yollarım düz oldu
Yandı ciğerciğim kömür köz oldu
Yarin dedikleri acı söz oldu
Ağlarım giderim gülerim kalan

Yolun doğrusuna sapayım dedim
Sıdk ile Mevla'ya tapayım dedim
Yarimin gönlünü yapayım dedim
Yıkılmış gönlünü yapamam kalan

Karac'oğlan der ki okur yazarım
Tomurcuk memede kaldı nazarım
Hırka geyer derviş gibi gezerim
Yar için abdala uyarım kalan

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.160