(23 Temmuz 1925 - ): Şair. Çanakkale-Gelibolu'ya bağlı Karainebeyli köyünde doğdu. Anne ve babasını küçük yaşta kaybetti. İstanbul Erkek Lisesinde öğrenimini yarım bıraktı. Memurluk, seyyar satıcılık yaptı. 1951 yılında komünist tevkifatında tutuklandı, sonra beraat etti. Bir özel şirkette muhasebeci olarak çalıştı. Yeryüzü Kitabevini kurdu.

Ârif Damar, şiirlerini 1940 yılından itibaren Yeni İnsanlık, İnsan, Gün, Ses, Ant, Yeryüzü, Dost, Yelken, Yeditepe, Yön, Papirüs, Türk Solu gibi dergilerde yayınladı.

Şiirleri: Günden Güne (1956; genişletilmiş bs., 1986), İstanbul Bulutu (1959), Kedi Aklı (1959), Saat Sekizi Geç Vurdu (1962), Alıcı Kuş (1966), Seslerin Ayak Sesleri (1975), Alıcı Kuşu Kardeşliğin (İlk beş kitabı, 1976), Ölü yok ki (1980), Ay Ayakta Değildi (1984), Acı Ertelenirken (Seçmeler, 1985), Günden Güne/Dost (1945'te basılamayan Dost adlı kitabıyla birlikte, 1986), Yoksulduk Dünyayı Sevdik (1988), Ay Kar Toplamaz ki (Son dert kitabı, 1990), Onarırken Kendini (1992), Eski Yağmurları Dinliyordum... (1995), Seçme Şiirler (1998), Kitaplar Kitabı: Toplu Şiirler (2001).