Aramızı kesti dumanlı dağlar
Tepesinden aşan yollar yücedir
Artıyor efkarım yine bu çağlar
Bilmiyorum nazlı yarim nicedir

Bir kuş olsam uçar yare giderim
Ne çare kanadım yoktur niderim
Ayrılık tecellim gurbet kaderim
Çeke çeke bu dert beni kocadır

Kavuşmayı zorlaştıran engel var
İçerimde ateş dolu mangal var
Beni çeken cazibeli çengel var
Sevgi ızdırabı bir eğlencedir

Zaten aşıkların gözü aç olur
Gelip geçen yolcuların bac'olur
Veysel'e bir buse versen nic'olur
Sadaka muhtaca ekmek acadır

Aşık Veysel
Şarkışla

Bac, yol vergisidir. Dostlar Beni Hatırlasın - Aşık Veysel, Hayatı ve Bütün Şiirleri, İnkılâp Yayınevi - 2001, s.115