Annacımdan gelen şu mavi donlu
Kaldırmış kollarım toz gele deyü
Kendi kendin yad illerden saklayu
Bir ağzın bilmezden söz gele deyü

Ilgıt ılgıt bir yel esti Urum'dan
Gam kasavet kalkmaz oldu serimden
İl bir yana dönse geçmem yarimden
Çığrışır engeller vazgele deyü

Deniz kenarında biten hurmalar
Siyah yüzüm mah yüzüne burmalar
Gök yüzünde katarlanmış turnalar
Onlar da çığrışır baz gele deyü

Karac'oğlan der işlerim naçar
Ah ile vah ile günlerim geçer
Coşmuş Karadeniz köpüğün saçar
Dağılmış göllere kaz gele deyü

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.264-265