Ali BALKIZ Evrensel'de

Alevi Bektaşi Federasyonu Genel Başkanı Ali BALKIZ köşe yazılarıyla her hafta Evrensel'de. İşte Balkız'ın ilk yazısı;

Merhaba

Sevgili Evrensel Okuyucuları!..

Uzunca bir aradan sonra Evrensel sayfalarında sizlerle yeniden buluşmanın mutluluğu içerisindeyim.

Akıl vermeyeceğim sizlere, akıl isteyeceğim.

Yol göstermeyeceğim, yol soracağım.

Birlikte düşünmeye, tartışmaya, yol bulmaya çalışacağız. Birlikte üretmenin, birlikte yürümenin tadını çıkaracağız belki…

İnanıyorum ki toplumsal, düşünsel, yazınsal, eylemsel konularda tek olan hata yapar; çift olan daha az, çok olan ondan da az...

İlkem, ilkemiz bu olacak. En azından bu amaçla yazacağım.

Yazacaklarım, başta Aleviler olmak üzere ötekileştirilmiş bütün kesimlere dair olacak. Onların duyguları, düşünceleri, düşleri, mücadeleleri… Çok, olanca kuşatılmışlıkları, yaşam koşulları, yalnızlıkları… Giderek yalnız olmadıkları, olmamaları gerektiği gerçeği…

Size zaman zaman küçük hikayeler anlatacağım. Her hikaye bir yaşamdır çünkü. Kulaklarımızı kızartmayan, burun deliklerimizi sızlatmayan, yüreğimizi hoplatmayan, kabartmayan metinlerin hikaye olmadığının da ayırtında olarak.

Ev’den, yol’dan, çarşı’dan, dağ’dan, bayır’dan, miting alanlarından; kimi kez bir çocuğun, öğrencinin, işçinin, annenin, kuşun, derenin, rüzgarın dilinden konuşarak…

Ülkemiz, dünyamız gündemi öylesine yoğun, öylesine değişken ki yetiş yetişebilirsen…

Birileri gündem bu dedikçe, onun peşine takılıp, laf yetiştirip rahatlayacak mıyız, yoksa kendi gündemimizi mi yaratacağız?...

Temel soru bu!..

Açların, işsizlerin, yoksulların, mutsuzların sayısı günbegün artıyor. İntihar etmek kurtuluş sanılıyor.

Yağmur, kar, sulusepken, dolu her gün yağıyor.

Çocuklar büyüyor.

İlk sözcükleri “anne” oluyor, sonraki “ekmek”.

Okulları bitiriyor gençler, ilk aradıkları “iş” oluyor, sonra “sevgili”.

İşçiler “sendika” diyor, giderek “grev…”

Her gün yapraklar düşüyor ağaçlardan, yenileri yeşersin diye.

Dünya, doğa, insanoğlu devinip duruyor.

İşçilere, sendikacılara, particilere, aydınlara, örgütçülere, düşünürlere temel bir görev düşüyor: Kanal açmak!..

Zira biliyoruz ki; kanalize edilmemiş olan su, ya sel olur ya da kumda kaybolur.

Haftaya buluşmak dileğiyle!..

EVRENSEL - 20 Şubat 2009