(1924 – 8 Şubat 2001): Yazar. Harput'ta doğdu. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü ve İstanbul Yüksek Öğretmen Okulunu bitirdi (1948). Diyarbakır ve Aydın liselerinde öğretmenlik yaptı. Bir yıllığına gönderildiği Paris'ten dönüşünde İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsü öğretmenliğine getirildi. Bu arada A.Ü. Hukuk Fakültesini de bitirdi (1955-1960). 1969'da İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu edebiyat dersi öğretim üyeliğine tayin edildi. 1974'te emekliye ayrıldı. İstanbul'da öldü.

İlk yazısı Son Saat gazetesinde çıkmıştı (1947). Hareket, Bizim Türkiye, Hisar, Yeni İstanbul'da şiir ve yazıları yayınlandı. 1955 yılında Tercüman gazetesinin fıkra yarışmasına katılarak Emil Galip Sandalcı ve Hakkı Külman'la birlikte kazandı. Bu gazetede önceleri gün aşırı yazarken 1957'den itibaren günlük yazmaya başladı. Sonra Türkiye gazetesinde yazdı. Kabaklı, Edebiyat Cemiyetinin de kurucularındandır. Cemiyetin çıkardığı Türk Edebiyatı dergisinin yayınını yönetti (1972). Cemiyet 1978'de vakfa dönüştükten sonra başkanlığını yaptı. İstanbul'da öldü.

Eserleri: Türk Edebiyatı Tarihi (I. Cilt, 1965; 2. ve 3. cilt, 1966; 4. cilt, 1991; 5. cilt, 1993), Müslüman Türkiye (1970), Mabed ve Millet (1970), Kültür Emperyalizmi (1970), Mehmet Âkif (1971), Yunus Emre (1971), Mevlâna (1975), Ejderha Taşı (Hikâyeler, 1975), Bizim Alkibiades (Siyasî hicivler, 1977), Ecurufya (Mizahî roman, 1980), Sohbetler (2 cilt, 1987), Temellerin Duruşması (1989), Güneydoğu Yakından (1990), Şiir İncelemeleri (1992), Doğudan Doğuş (1993), Sultanu'ş-Şuara Necip Fazıl (1995), Şair-i Cihan Nedim (1996), Nâzım Hikmet (2002), Temellerin Duruşması 2-Gazi ve Atatürkçüler (2002), Alperen (2002), Miullete Vurulan Canlı Pranga: Bürokrasi (2002), Devlet Felsefemiz (2002), Çağlara Hükmedenler (2003), Türkiye'yi Yoğuranlar (2003), İstanbul Güldestesi (2003).