1866 yılında İstanbul'da doğdu. İki yıl Hukuk Mektebinde okudu. Hariciye Nezaretinde çalıştı. Bu sırada Mizan gazetesine yazdığı yazılar yüzünden beş ay tutuklu kaldı. Sonra Konya'ya sürüldü. Sürgün yeri Batı Trablus olarak değiştirildi. Oraya giderken İskenderiye'ye kaçtı. Saraya başvurup affedilmesini sağladı ve İzmir'e gelmesine izin verildi. Vilâyet tercümanlığı yaparken bu defa Bitlis'e sürgüne gönderildi. Çerkes Ali Paşa'nın aracılığı ile yine İzmir'e döndüyse de, sürülme korkusuyla Avrupa'ya kaçtı (1900). Fransa, Tunus ve İngiltere'de yaşadı. İngiltere'nin Folcestone şehrinde öldü. p>Abdülhalim Memduh, zeki ve taşkın yaratılışlı bir şairdi. 4 Temmuz 1905 yılında öldü. Şiirlerini hem aruz, hem de hece ölçüsüyle yazdı. Şiirlerinde alaycı bir edâ hâkimdir. Abdülhak Hâmid'in takipçisi idi. Çağdaşı Muallim Naci'nin fikirlerinin şiddetle karşısında olmuştur. Süleyman Nazif Abdülhalim Memduh için: "Dinini Hamid'e, kinini de Naci'ye vermişti." demiştir.

Şiirleri: Tasvir-i Vicdan (1885), Tasvir-i Hissiyat (1886), Burhan (Kanunî'nin vezirlerinden Kara Süleyman Paşa'nın zaferlerini anlatır, manzum, 1886), Reşid Paşa (Biyografi, 1886), Mazlum Türklere Mev'ize (1902), Türk Eş'ar-ı Garamı (Fransa'da Edmond Fazy ile birlikte hazırladığı bu Türk aşk şiirleri antolojisi, Antologie des Poémes Amour Turc adıyla yayınlandı, 1905). Manzum oyunları: Bedriye (Hece vezniyle yazılmış oyun, 1887), Nâlân (Nokta dergisinde yayınlandı, yarım kaldı, S. 1-2, 1886), Abdülhamid ve Genç Türk Bir Harem Ağası (Refik Nevzat'la birlikte yazdı, oyun, 2. bs., 1909). Edebiyat tarihi: Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (Bu adla yazılmış ilk Osmanlı edebiyatı tarihidir, 1897).